Değmeyin Keyfime!

Mutluluklarım var ve umutluluklarım. Huzurum yerinde bu ara. Sahip olmak istediğim herşeyim mevcut hayatımda, ne mutlu. Kalp kırıklıklarımı kenara attım "Eyvallah"ı oynuyorum. İnsanın çevresine reel gülücükler atması ne güzel.. Nazar boncuklarım hiç ayrılmasın yanımdan, gözü değmesin kimsenin. Olanın da çıksın! Öyle.

Sek Olsun

Cidden ilginç kafalar bunlar. Pesimiste bağlamaya gerek yok hiç. Açıkçası kimsenin düzen bozduğu yok herkes uyuyor. Düşüncelerimi anlatabildiğim zamanlar değil bunlar. Çok içmişim, kafam güzel mesela. Ya da istediğim şeyi yaşıyorum sadece hepsi bu. Görmek istediklerimi görüyorum ve duymak istediklerim bunlar. Rol yapmıyorum o an. Uyuyorum. Uyandığımda herşey yine aynı. Düzeni bozan yok herkes uyuyor yine. Sol kolumun üzerine yatmışım. Uyuşmuş feci şekilde. Midem hala bulanıyor. Çok su içiyorum, doymuyorum su içmeye. Sonra üşüyorum. Düşünüyorum, çok şeyi unutmuş beynim. Ya da silik şeyler işte. İstediğim bu aslında ondan oluyor bunlar hep. Anlattıklarımı unuttum. Sahneler kesik kesik. Hayat keşke bu kadar "etobur" olmasaydı. Sıyrılmalıyım bu baş ağrısından. En iyisi yeniden uyumak. Şimdi yine uyuyorum. Gözlerim açık..

Sen Kokmak.

Yine birinin kokusu sindi üzerime. Anlamı ne biliyor musun? Ben yine aşık oldum. Koku ezberlemek zor iştir sevgili. Öyle çok koku vardır ki yeryüzünde, her insanın ayrı işte.. Parfümlerden sıyrılıp tene işlenen şeylerdir..
Ben çok koku aldım erkek! Ama biri sinmişti üzerime şimdiye dek.. Karşıma sen çıkana dek. Senden önce ben kime inanacağımı şaşırmış biriydim esasında. Bana "belki" olarak gelmedin sen. İhtimal değildin.. Çok gerçektin.. Nasıl, niye bilmiyorum. Öyleydi işte..
Aylar hatta yıllar sonra içimden gele gele, sımsıkı sarıldığım tek erkektin sen. Bugün beni götürmediğin köprüyü hatırlıyor musun? Orda ilk.. Çok yazık..
Söz vermiştim kendime. "Bir daha asla! Kimseye üzdürmicem kendimi!" demiştim. Sen de öyle geldin sanmıştım bana. Yanılmışım.. Sen hep böylesin zaten değil mi? Ben de herkes gibi biriydim sence.. Keşke biraz konuşsaydık, dinleseydin beni.. Üzgünüm..
Ne içmiştik ama.. Sabaha kadar yanımdaydın.. Sonra sen evinde uyurken ben sızana kadar Filiz'e seni ne çok sevdiğimi anlatmıştım. Şarap istiyor canım demiştim ya, öyle işte..
İyi uyu yarın bensiz bir sabaha uyanacaksın. Kolay olacak senin adına şüphem yok. İşlerin güzel gitsin, öle saçma salak saatlerde arayıp "Gel, yap." demesin müşterilerin. Telefonuna sahip çık. Bensiz bir sabaha açtığın gözlerin bir süre bakamasın kimselere. Çok yorma kendini..
Bu sefer vedam sevmediğin tarzda olmicak erkek.. "By." değil, hoşçakal.. Bu kez hoşçakal..

"U.Z" Hitaben Yazılmıştır

Duydum ki zor gelmiş sana sevmek.. Sanıyor musun ki sevgili ben kul olurum sana? Benden yar olurdu sana, olduramadın; yazık..
Öyle çok şey duydum ki senin adına yok saydım, usandım, senin adına ben utandım... Küçükmüşsün benden meğer.. Yalan mıydı yani? Herkesle kurarmışsın evlilik hayali.. Hani özeldim ben? Başkaydım? Tektim? Yüzlerce kız dediğin ergen kızlarmış hep.. Oynamışsın onlarla, erkekliğe yakışmayacak oyunlar oynamışsın, ayıp etmişsin.. Memnunum kurtulduğuma.. Minnettarım Tanrı'ya.. Attığın adım da yalanmış.. Gezerken sokaklarda arabam bozuk, evdeyken işteyim dermişsin meğer.. Neden? Bu kadar mı korktun benden? Halbuki ben sıkmadım seni sebepsiz nedenlerden.. İçin kahpeymiş sevgili.. Bende sorun yok.. Son birşey daha.. Zavallı, kimsesiz bir kızı kullanıp, elindeki tüm manevi gerçekleri alıp sırf daha güzel diye birçok kişiyle aldatan, sonra terkedip giden yine senmişsin sevgili.. Demek ezelden bozukmuş kanın senin.. Demek ağzından çıkan her söz yalanmış.. Beni sevdiğin de.. Sen herkesi severmişsin çünkü. Demek herkesle oynamışsın böyle.. Üzüldüm duyduklarımdan. Demek adam olmak yakınından geçmemiş..
Benden bu kadar, burda son bildiklerim. Karşıma çıkmamanı ümidederim. Allah'tan "Baba"na sabır, sana akıl vermesini diler, yolumdan çekilmeni emrederim!

"Kimim"

İçimden kocaman kahkahalar atmak mı geliyor savaş naraları mı kestiremiyorum. Yorgunum bu dönem. Can sıkılmaktan sıkıldı.. Hala "The beatles" dinliyorum. Sevgiye eşdeğer bi saçmalık var mı onu anlamaya çalışıyorum bugün. Sorunluluk alışkın olduğum bir durum değilse de zorlanmıyorum ayak uydurmakta.
Kalp organına yalnız kan pompalama görevini verdim. Birine bişeyler hissetme özelliği yok artık. Düşündüm de en son yıllar önce gerçekten sevme duygusunu yaşadım. Sonrası fasa fiso.. Kendiyle beraber duygularımı da alıp giden biri arasıra sancıtıyor hala.
Ben bugün gördüm ki "O" gittikten sonra ben sadece kendimi sevmişim ondan kaldığım için.. Geride kalan olmak zor geliyor. Birilerini sevmekse imkansız. Zaman kayıplarımsa çoktan fazla.. Artık uyanma zamanı derin uykudan. Yalanlardan oluşan insanlardan, kabadayılardan, müzisyenlerden soyutlanma zamanı. Hoşbuldum hayat...

"Adam Ol'ma Sanatı"

Fırtınadan sonraki sessizliğin değeri ne çoktur bilir misin? Kırılıp parçalanan onca şeye rağmen herşeyin dinmiş, yatışmış olmasının mutluluğu mağrur bir gülümseme kattı dudaklarıma. Şimdi ben daha mutlu, daha güçlü ve daha büyüğüm esasında. Herşey bir tarafa incinmişliklerim iyileşir zamanla ama bu yürek bir fırtınayı daha kaldıramaz unutma. Sen "BENİM" erkeğim olarak daha sabırlı, daha güçlü ve daha olgun olmalısın karşımda. Ayaklarını yere sağlam bas bir daha böyle hatalar yapma. Sana da bana da bir daha böyle zırvalıklar yaşatma. Zoru severim demiştin ya; delikanlı ol ve yüreğinin burdaki zorluk için çarptığını aklından çıkartma. Şimdi uyu. Uyandığında her zamankinden sabırlı, güçlü ve olgun bir erkek istiyorum karşımda. Güzel geceler erkeğim.. Mutlu sabahlar...

'Sebebi İsyan Aşkım'

Böyleyim işte ben. Sanma ki bu haplardan ya da havalardan. Böyle hemen sinir yaparım da yine böyle hemen geçer. Çokca canım yandığından. Sevgililiği istememem de hep bundan. Bak sen de herkes gibi bişeyler götürdün şimdi benden. Susuyorum diye üzülmüyorum sanma, en büyük sessizlikler asıl canımı yakan. Pişmanlıklarım var ve gibi yapmalarım. Keşkeler ve gider gibi, mutlu gibilerim.. Tanımışlık ve tanınmışlıklarım da bilir beni umutsuz vakayımdır sevgi konusunda. Gösteremem sevdiğimi.. Bu yüzdendir isyanlara kızgınlığım aslında. Herkesin derdi var ya; gerek yok isyanlara. İsyan edince hiçbir şey gelmiyor geri. Üzgünüm seni üzdüğümden ötürü. Ama böyleyim işte ben. Şimdi beni neresine koyarsan koy hayatının kızmam sana. İstersen sev böyle çekişelim arada, istersen göster tribünleri.. Sana başta söylediğim gibi kolay değil beni sevmek. Hayat hep doğrularımı götürdü yaptığım yanlışlardan. Korkarak yaklaşmam bundan. Yoksa inan sevmiyor değilim seni. Korkuyorum. Anla. İnan ve anla...

Sancı'm

Hayat çok oynadı benimle sen yokken sevgilim. Hırpalandım, çok yoruldum.. Sensiz olmadı sevgilim. Ya dar geldi hayat bana, ya düştü üzerimden.. Kapanmadı sürekli kabuğunu soyduğum yaralarım. Koca Adana'ya sığmadım ben sensiz. Üşüdüm kışları.. Hiçbir ten senin sıcaklığını veremedi, inan. Saydam bir balondaydım sanki; herkes ve herşey garip bir güçle uzak durdu hep benden. Sen yokken ben hergün artan bir ivme ile aşık oldum sana sevgilim.. Hergün artan ama bir o kadar kabullenemediğim bir aşkla bağlandım sana. Sen hep sevgilimdin aslında da ben yoktum bu oyunda. Kırıp parçaladıklarımdan arta kalan da sendin, yeniden yapmaya başladıklarımda her bir parça da.. Sonunda bu da oldu.. Yokluğuna gem vuramaz oldu artık bedenim. Kanırtmaya başladı yanında olmadığım saniyeler.. Meydan okudu kilometrelere..
Düşünsene sevgilim; sen ve ben varmışız karşı karşıya, yalnız biz. Sana nefes almadan sarılırdım ben sıkı sıkı.. Var gücümle sarılırdım. Özledim seni.. Çok hem de.. Gelmez misin? Seviyorum seni desem, sarılmaz mıyız yalnız ikimiz kalınca? Denemeye değer.. Konu sen olunca herşeye değer.. "Seviyorum Seni.." Gelmeyeceğini bilsem de seviyorum...

                                                                                                                         "Tek Gerçeğin"

Sorunlu Sonsuzluk

Sileceklerin sesi takılı kaldı kulağımda. Sonsuz bir sorunsuzluk olacağını ummuştum.. Hep varsaydım ben şimdiye kadar. Hep "gibi" yaşadım. Sever gibi, güvenir gibi, aptal gibi... Gerçeklerden uzaklaştım zamanla. Cesurum belki, korkularım yok değil. Benim gibi birini isteyemem ben haksızlık olur sana. Belli edemem sevdiğimi ve değilim işte bildiğin gibi.. Kelimelerin sustuğu nokta burası.. Kelimeler bile sustu artık bize. Tanrı hepimize adil davransın..

Kutu Kutu Pense.

Hadi gel yine bir oyun oynayalım. Bu sefer soruları sen sor cevaplar bana kalsın. Anlamaya çalış beni. Hiç yapmazsın ya; neyse. Kulp takalım birbirimize. Sen ağaçsın mesela. Talaşlaşmalısın.. Öğrenmelisin artık bişeyleri, bir yerden başlamalısın..
Nasıl inandırdın beni de herkes gibi tatlı yalanlarına? Çok iyi rol yapıyorsun ama kızamıyorum sana. Sevmiyorum ama bil.. Baş ağrısı gibisin adeta.. Mide bulandıran acının ağırlığıyla..
Çok şey değil, "İki kişilik ilişki" istedim senden. Zor değil! Kaybettin. Sen kaybedensin..
Melankolik oldum bak. Mutlu oldun mu? Hadi git şimdi öğrendiklerini çalış öyle gel. Bugünlük bu kadar oyun yeter!!!

Ömrüm..

Bazen gerçekleri bilmemek en iyisi aslında. İnsanın canını yakan o kutsal kelimeler çıkınca ağızdan bir kere, dönüşü olmayan yollar dediğimiz zırvalıklar çıkıyor ortaya. Gerçek ve acı aslında eşanlamlı kelimeler olmalıydılar..
Sen çakır gözlü kıvırcık! Nasıl sabrettin bunca yıl içindeki gerçeklikleri paylaşmadan? Bir an bile geçmedi mi aklından? Sevgi mi gerçekten içindeki? Arzu mu, tutku mu yoksa? Ben çabalarken birilerini sevmeye hep yanımdaydın sen oysa.. Destek oldun, sarıldın bana. Sana sevgim sonsuz. Tarifi imkansız. Seninse sevgiden öteymiş bana.
"Gerçekten istiyor musun?" diye sordun ya, kalp atışlarım kilise çanlarına döndü adeta. Gerçekler miydi beni korkutan yoksa içimizdeki "makaraya alma" eyleminin olası olması mı bilmiyorum; cevap beni şuan içinde bulunduğum sulara getirdi aniden beklenmedik anda. Saydam bir şeyler var aramızda. Hissedebildin mi sen de? Hadi temizleyelim beraber kalbime örülen örümcek ağlarını. Kelebeğim.. Meleğim.. Uğurum.. Sen kim olursan ol, kiminle olursan ol benim prensimsin. Seni acayip seviyorum. Ömrümsün.. Bir de iyiki varsın ve hep olacaksın...

Ben. Bir. Hipokondriyak.

"Pişman mısın?" diye mesaj çekesim var. Dur diyor içimden birşeyler. Sol yanımın sancıtan tarafı; pişmanım ben yaptıklarımdan. Çok geldim üzerine, lafsa fazla naz yaptım sana, üzdüm yok yere ikimizi. Kırdım seven yüreklerimizi. "Affet!" demek kopuyor içimden. Sen bünyemin en duygusal yanına teğet geçerken, mantığım saplıyır bıçağını tam ortamıza en tırtıklısından. Kanıyor. Ağlıyorum ayakta tutamadığımız bize. Gel de bana yine. Sesli harfleri kayıp mesajlar gönder. Yeter ki bir ses ver. Bu kez en derinden bağlanmaya hazırım sana. Son kez sor halimi. İncitmeden sevmeye hazırım seni. Gel lütfen. Korkuyorum sensiz. Üşüyorum. Gel...

"İsimden İsim Yapan Ekler"

Boğazıma düğümleniyor yutkunmalarım. Ne erkenim ne geç şimdi. Ama anlaşılmaz, çekilmez bir sinir bozukluğu mevcut özelimde. Bozukluklar var. Çarpık sözler, çirkin benzetmeler, soğukluklarım var. Duyduklarıma üzülmezdim böylesine evvelde. Evet yine mutluyum "Beatles"ımla. Hala bulantım var. Okuduğum romanın etkisinden midir bilmem iç savaşlarım mevcut bu aralar. Kim dokunsa parmak izi kalıyor dokunduğu yerimde. Anlamsız, bağlantısız cümleler yazmak rahatlatıyor. Şikayet etmek gibi tanımsız kişilere. Biraz ironik, biraz da karmaşık baş döndürücü şekilde. Göz bebeklerim sol alt köşeye kilitli. Yanıp sönen turuncu ışıklar arıyor adeta. Özlemle bağlantılı, pişmanlığın yanından geçmeyen bir duygu mevcut minik kalbimde. Evet, minik. Yargılıyorum kendimi, ikilemlerim yok, yine de susmakla cezalandırıyorum. Kalemim hala geveze. Anlaşılıyor mu yazdıklarım umurumda değil. Dikkatli okuyana çok şeyi anlatıyor, dikkatli oku! Ya da boşver her neyse...

-Miyav!!

Bir sevgilim olsun..
Kedileri sevsin yeter. Ortak sevinçlerimiz olsun bir de. Papatya almayı sevsin bana, kelebek görünce beraber heyecanlanalım. Film izleyelim birlikte; sıcak çikolata ve tek kişilik battaniye eşliğinde. Esaretin bedelini, not seni seviyorumu, ağır romanı izleyelim bıkmadan. Filmlerdeki gibi sevsin beni. Sonu hep mutlu olsun zamanlarımızın. Ya da sonsuz zamanlarımız olsun. Canımız sıkılınca sadece yürümek alsın can sıkıntımızı. Elele, sade.. Sade demişken, sevsin o da sade kahveyi. Kahvemden içmek işkence gelmesin ona. Benim sevdiklerimi sevsin..
Bir sevgilim olsun, bildiğim sevme tarzına başka anlamlar yüklesin."Höyt! Burda alttan alman gerek l.n!" demesin mesela bana. Alttan alınacak bişey yapmasın benim sevgilim. Ya da almayınca karışmasın işte..
Bir sevgilim olsun, sanat yapması şart değil, fotoğraf çekmeyi bilsin yeter. Fotojenik de olmasın, ben olurum ikimiz için. Işığım yansır ona..
Bir sevgilim olsun da boşver saydıklarımı, kedileri sevsin yeter. Ben ona çiçek de olurum, kelebek de, fotoğraf da...