Duydum ki zor gelmiş sana sevmek.. Sanıyor musun ki sevgili ben kul olurum sana? Benden yar olurdu sana, olduramadın; yazık..
Öyle çok şey duydum ki senin adına yok saydım, usandım, senin adına ben utandım... Küçükmüşsün benden meğer.. Yalan mıydı yani? Herkesle kurarmışsın evlilik hayali.. Hani özeldim ben? Başkaydım? Tektim? Yüzlerce kız dediğin ergen kızlarmış hep.. Oynamışsın onlarla, erkekliğe yakışmayacak oyunlar oynamışsın, ayıp etmişsin.. Memnunum kurtulduğuma.. Minnettarım Tanrı'ya.. Attığın adım da yalanmış.. Gezerken sokaklarda arabam bozuk, evdeyken işteyim dermişsin meğer.. Neden? Bu kadar mı korktun benden? Halbuki ben sıkmadım seni sebepsiz nedenlerden.. İçin kahpeymiş sevgili.. Bende sorun yok.. Son birşey daha.. Zavallı, kimsesiz bir kızı kullanıp, elindeki tüm manevi gerçekleri alıp sırf daha güzel diye birçok kişiyle aldatan, sonra terkedip giden yine senmişsin sevgili.. Demek ezelden bozukmuş kanın senin.. Demek ağzından çıkan her söz yalanmış.. Beni sevdiğin de.. Sen herkesi severmişsin çünkü. Demek herkesle oynamışsın böyle.. Üzüldüm duyduklarımdan. Demek adam olmak yakınından geçmemiş..
Benden bu kadar, burda son bildiklerim. Karşıma çıkmamanı ümidederim. Allah'tan "Baba"na sabır, sana akıl vermesini diler, yolumdan çekilmeni emrederim!
Çok güzel .
YanıtlaSil