Yalnız iletişimde olmak bile güzel. Artık bende yeri olduğunu bilmesi, bunun ağırlığından çöken omuzlarıma ilaç gibi geldi. Anlaşamıyor olsak da anlaşmaya çalışıyor olmak eğlenceli...
Bu gece yeniden bilgisayarımın karşısına geçtiğimde bir atasözü çınladı kulaklarımda:"İtin duası kabul olsaydı gökten kemik yağardı." Kendime it demem pek hoş olmasa da -ki zaten demedim sadece kulaklarımda çınladı- söz konusu insan kişisi "O" olunca mizah anlayışım şekillendi. Kendimle alay ettim bugün.
Uzun süredir değişimsiz olan sıradışı yaşantıma oldukça hoşgelen "O" bir çok şeyi de beraberinde getirdi. Mutluyum sebepsiz bu aralar. En aptalından bir sırıtış eksik değil dudaklarımdan. Sesi kötü olduğu halde alkışlanan bir şarkıcı ya da çabalamadan "Ödül Şekeri" almış bir ufaklık kadar taşkın içim. Her gün birbirinin aynı olan dünyamda, her yeni gün başka bir olay kovalıyor gibi geliyor.
Ne gariptir ki bazı geceler oturup blog yazmak ritüelim hala aynı.
Pişman değilim söylediğime. Aşk nesnesi olmak gurur verici olsa gerek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder